[ارسال شده در بخش شهدای استهبان/highlight]

وصیت نامه شهیدعزیز صمد خسروی حقیقی

  «وَ لا تَحْسَبَنَّ اْلَذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اْللَّهِ اَمْواتَاً بَلْ اَحْیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرزَقُونَ.»

دل بر این جهان مبند که این بی وفا عروس

با هیـچ کـس شـبی بـه محبـّت سحر نکرد

روزی کـه تـو آمـدی بـه دنـیـا عـریــان

جمعی به تو خندان و تـو بـودی گـریـان

کـاری بکـن ای دوسـت بـه وقـت رفـتـن

جمعی به تو گـریـان و تـو باشی خندان

به نام خدا

به نام خدایی که نه از کسی زاده و نه کسی او را می زاید. به نام خدایی که انسان را آفرید و از قفس رحم آزاد کرده و به نام خدای شهیدان و به نام خدایی که انسان آزاده را از این قفس دنیای تنگ آزاد کرد و او را به تور خود می برد. به نام آن‌کس که گفت عبد من باشید و نه هیچ کس و با سلام به یگانه منجی عالم بشریت آقا امام زمان^(عج) و آن نایب برحقّش حضرت امام خمینی، آن استوره‌ی مقاومت که مانند جدّش می فرماید: ما نباید زیر ستم شرق و غرب باشیم و بگذاریم دین و ایمان ما را از بین ما ببرند و باید بندگی یک نفر را بکنیم، که او فقط رب العالمین است و بس.

با سلام به خانواده‌ی محترم شهدا، مجروحین، معلولین و با سلام به پدر و مادرم که ما را آنچنان تربیـت کردند که بتوانیم راه حسین و راه یزید را از هم تشخیص بدهیم. اگرچه من سعادت آن را ندارم که شهید شوم ولی اگر شهید شدم یک پیام دارم که تمام پیام ها در آن خلاصه می شود:

«اطیعوالله واطیعوالرسول واولی الامرمنکم»

برادران و خواهران من امام را، امام را، امام را تنها نگذارید، جبهه‌ها را خالی نکنید هم جبهه‌ی جنگ با صدام و هم جبهه‌ی جنگ با منافقین داخلی و یک پیام به خانواده‌ی شهدا، شما خانواده‌های شهدا؛ مسؤولیت بیشتری در قبال خون شهیدان دارید؛ مبادا بگذارید کسی یا کسانی پیدا شوند و خون فرزندان و برادرانمان را پایمال کنند. مبادا سستی به خود راه بدهید که دشمنان از این امر خوشحال می شوند.

و یک پیام به مردم؛ برادران من امروز جبهه‌ها احتیاج به شما سلحشوران دارند، سلحشورانی که عاشقانه به دیدار حسین می روید، بگویید که ما گفته ایم لبیک یا خمینی، ای فرزند زهرا ما تو را یاری می دهیم، زیرا کـه یاری تو یاری حسین ^(ع) است و یک پیام به پدر و مادرم دارم که بعد از من باید مقاومت کرده و امام را تنها نگذارید، صبر کنید و در شهادت من گریه نکنید، باید به حال آنان گریه کنید که به جبهه نمی روند و بی‌تفاوت در جامعه می مانند و گاهی هم خواه آگاهانه و خواه غیر آگاهانه، کارشکنی می کنند.

اما برادرانی که در اداره‌ها کارمی کنید، برادران من شما قلمی که در دست دارید مرکب آن از خون شهیدان است، یک دقیقه کار نکردن مدیون آنان شوید که مشکل می شود از زیر بار مسؤولیت بیرون روید و یک پیام به برادران عضو پایگاه، چون قبلاً من خودم، اگر خدا قبول کند یک نفر عضو پایگاه بوده‌ام، برادران؛ مساجد را خالی نکنید که مسجد یک سنگر است. دعای توسل را برگزار کرده و برای من حقیر هم دعا کنید. ضمناًجنازه‌ی مرا در محل پایگاه گذاشته و حدود ده دقیقه بالای سر من حسین، حسین بگویید و مجلس ختم و چهلم و سالیون  ]سال[ من هم در پایگاه سیدالشهدا ^(ع) برگزار شود. امام را، امام را،تنها نگذارید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

عمر امام مستدام باد. مقصد کربلا. والسلام

من الله التوفیق