البسه بومی این منطقه امروزه کما بیش مطرود شده است . در گذشته مردان و زنان این سرزمین با لباسهای سنتی شان پوشش کاملی داشتند. لباسهای مردان شامل تومون مردانه ( زیر شلواری یا پیژامه ) پیرن ( پیراهن ) ، قبای مردانه ( روی پیراهن پوشیده می شده ) ، شال ( روی قبا دور کمر پیچیده می شد) ، کلاه نمدی و ملکی ( کفش محلی ) بود . در زمستان نیز مردان لباسی از پوست گوسفند می پوشیدند که به آن پوستین می گفتند . نمد چوپانی مخصوص چوپانها بود و شنل نمدی هم برای حفاظت خو در مقابل سرما می پوشیدند.
البسه زنان شامل تومون پاچه تنگ ، دامن چین دار بلند ، دامن چین دار کوتاه به نام شَلیته ، زیر پوش زنانه بنام گوان ، شلوار مشکی چین دار با جوراب سرخود که به آن چاقچور می گفتند ، قبای زنانه ، لچک ، چارقد ، دستمال پیش سری ، چادر ، روبنده و کفش زنانه محلی بنام نعلین بود .