در عصر پهلوی اعم از سلطنت رضاخان و محمدرضاه شاه استهبان یک دوره سلطه خوانین را پشت سرگذاشت. این دوره خانات محلی که هم صاحب املاک زیادی بودند و هم از طریق حکومت مرکزی تقویت می شدند قدرت مسلط منطقه به حساب می آمدند. شاعر طنز نویس این شهر شمس اصطهباناتی در آثار خود نکته های ظریفی از اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این دوره را بیان می کند و از اوضاع و احوال شهر تصویری بسیار واقع بینانه ارائه می دهد. وی در معرفی چهره اجتماعی شهر به فقر، کمبود امکانات زندگی، جهل و بی سوادی، دزدی و یاغی گری (که زائیده فقر است) . اجبار به زندگی با کم ترین در آمد ،گرانی و پرداخت مالیاتهای سنگین و غیره اشاره دارد.
در اواخر سلطنت محمد رضا شاه با محدود شدن نفوذ خوانین در راستای سیاستهای گسترش قدرت شاه در کشور، زمام اداره این شهر به دست ارگانهای دولتی وابسته به حکومت افتاد و این امر تا ظهور پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.