پوشش گیاهی این شهرستان شامل درختان ناحیه معتدل و گیاهانی است که کاربرد دارویی دارند. مراتع جهت چرای دام نیز موجود است. بر دامنه کوه تودج، در جنوب شهرستان استهبان، منطقه ای با پوشش جنگلی، مرکب از درختان انگور، بادام، پسته و انجیر وجود دارد که از جاذبه های زیبای طبیعی این شهرستان به شمار می آید. در این مکان چشمه ای وجود دارد که با سرازیر شدن از دامنه کوه آبشار زیبایی را می ‎آفریند. این ناحیه در فصل های مناسب سال به عنوان گردشگاه مورد استفاده اهالی و گردشگران قرار می گیرد.
جنگلهای پراکنده آن درختهای متنوعی را در خود پرورش می‌دهند. درختان به، ارژن، سرو کوهی، جرگه و…. با درختچه‌های کوچک، طبیعت سرسبزی را برای این منطقه فراهم آورده‌اند. البته درختکاری از گذشته‌های بسیار دور، یکی از ویژگی‌های مردم این سرزمین بوده‌است و بر همین اساس منابع نیز این شهر را همیشه به صورت «شهرکی پر درخت» بازگو کرده‌اند .
بنا به گزارش شفاهی اداره منابع طبیعی استهبان بیشتر درختان این ناحیه را انجیر بخود اختصاص داده‌است. علاوه بر انجیر باغداران استهبان به پرورش انواع درختان باغی از جمله انگور، بادام، انار، مرکبات و مقدار کمی سیب و گلابی و آلو سیاه می‌پردازند، باغات مرکبات روستای «رودبار» و باغات انار «خیروایج» نیز محصولات مطلوبی ارائه می‌دهند.
مزارع شهرستان در شمال، شمال شرقی و شرق شهر قرار گرفته و هر یک روستا نیز بنا به شرایط طبیعی خود از مقداری زمین کشاورزی برخوردار است با توجه به شرایط مساعد جغرافیائی در این منطقه گندم، جو، پنبه، ذرت، حبوبات، زعفران، صیفی‌جات و سبزیجات بخوبی پرورش می‌یابند.
در گذشته کشت خشخاش و توتون نیز بشدت معمول بوده و مصرف تجارتی داشته است. اما امروزه این کشت بکلی منسوخ گردیده‌است.