پس از طی چند کیلومتر راه در دل کوه ، از کنار جوی آب و سایه سار خوش درختان ، به سلخ بوخو می رسی ، با آبی زلال به سردی تگرگ
مردمان استهبان به استخر “سلخ ” می گویند

یاد من باشد
فردا لب سلخ
طرحی از بزها بردارم
طرحی از جاروها
سایه هاشان در آب…
سهراب سپهری ” غربت “

استخری است چهارگوش با آبی بسیار زلال و خنک، که از چشمه ای به همین نام پر می گردد. این استخر بالاتر از باغ جوزا و در کوه بش قرار گرفته است. خنکی و زلالی آب این استخر زبانزد مردم است، با سه بار پر و خالی شدن این استخر، استخر حاج میرزا صادق کاملاً پر می گردد؛ این استخر هم توسط حاج میرزا صادق بنا شده و همه مردم می توانند از آن استفاده نمایند!

چندین سلخ دیگر در استهبان وجود دارد که هر کدام زیبایی خاص خود را دارد : سلخ آب باریک ، سلخ اِسِرّخِ پایین، اِسِرّخِ بالا ( اکبر سراجی ) سلخ باقله زار ، سلخ بهشت ( آرضا توسلی ) ، سلخ بی چینو ، سلخ بیشه ( مشهدی غلامحسین کیوانشکوه ) ، سلخ بِیَلّو ،سلخ چاه کج ، سلخ چاه کج کوه بره ، سلخ حاجی آ محمدی ( متأسفانه ویران و متروکه شده ولی آثار و بقایای سنگ و ساروجی دیواره ی مدور آن هنوز پابرجاست این استخر در نزدیکی و سمت راست چشمه گرداب قرار دارد گویا قبل از احداث استخر بخو ، از این استخر استفاده می شده است ) سلخ درویش احمد ، سلخ دم تنگ ، سلخ شکرو ، سلخ غُلبند ، سلخ فتح آباد ( متأسفانه در جریان جاد هکشی برای اردوگاه تفریحی – تربیتی از بین رفت ) سلخ کُرِتار( صفایی) ، سلخ ملک چنار و …..